Berichten

De ‘jubel-ton’ is ter ziele. Wat mag je wel schenken aan (klein)kinderen?

De familie Backer is groot. Oma Cathrien en opa Dirk zijn eind zeventig en onlangs getrouwd. Zij en de (klein)kinderen uit hun wederzijdse gezinnen hebben af en toe hulp van de notaris nodig. Hun herkenbare situaties lees je hier.

Opa en oma Backer hadden het er eens over. Ze wilden hun kleinkinderen financieel ‘een beetje op weg’ helpen met een geldbedrag. Zo was Roos (25) net afgestudeerd en zij wilde een huis kopen. Maar, zo hoorden de grootouders; dat belastingvrije bedrag is geen ton meer, sinds dit jaar. Wat kunnen ze nog wel schenken aan Roos, zonder dat de belasting er mee wegloopt?

‘Vóór we Roos en straks de andere kleinkinderen een bedrag gaan schenken, moeten we wel even kijken of wij zelf daarna wel kunnen doen wat we nog willen doen,’ had Cathrien (79) heel verstandig tegen Dirk gezegd. Dirk had het gecheckt en dat schenken leek geen probleem. Wel had hij gehoord dat in 2023 de regels voor schenking waren veranderd.

Geen extra vakantiehuisje op de Veluwe

Dirk had gelijk. Tot dit jaar was er de ‘jubelton’. Letterlijk een ton die je aan (klein)kinderen kon schenken zonder dat jij of zij er belasting over hoefden te betalen. Althans, als met dat geld een eerste koophuis werd gekocht, en niet een extra vakantiehuisje op de Veluwe.

Helaas voor de kleinkinderen is die ton per 2023 verlaagd tot € 28.947. En volgend jaar verdwijnt ‘ie helemaal. ‘Dan is het wel fijn als Roos en de rest het bedrag dit jaar nog ontvangen,’ vond oma Cathrien.

En Dirk wist nog iets. ‘Datzelfde bedrag mogen we ook aan onze kinderen eenmalig belastingvrij schenken! En dat hoeft niet per se aan een huis te worden besteed.’

Dure pilotenopleiding

Cathrien vond alles prima, maar ze wilde eerst de boel voor de kleinkinderen regelen. Zo was kleinzoon Philip net begonnen aan een dure pilotenopleiding. ‘Hij gaat dus nog lang geen huis kopen. Kunnen we hem dan sponsoren bij zijn studiekosten?’

Dirk twijfelde. Hij wist wel dat je je kínderen eenmalig rond de € 60.000 belastingvrij mocht geven voor de studie, maar er waren twee voorwaarden: die studie moest minstens € 20.000 per jaar kosten én het gold alleen als de kinderen tussen de 18 en 40 jaar waren. ‘Jammer dat dit niet voor kléinkinderen geldt,’ zei hij. Hij besloot de notaris eens te bellen.

Of een renteloze lening

Bij dat telefoontje had de notaris voor Roos’ situatie nog een andere mogelijkheid geopperd. Dirk: ‘Als wij Roos toch liever met een ton wilden steunen, dan konden wij haar ook een lening verstrekken, zei de notaris. Als een soort hypotheek dus, omdat geld lenen bij de bank voor haar duurder was. Natuurlijk komt daar rente bij kijken, maar die mogen we haar kwijtschelden.’

Dirk vervolgde: ‘De notaris noemde in dat kader iets over belastingvrije schenking tussen ouders en (klein)kinderen. Maar ik wil even precies horen hoe dat zit, dus we maken gewoon even een afspraak met hem op kantoor.’

Dat vond Cathrien een prima plan. Dan wisten ze straks precies hoe het zat met schenkingen voor een huis of studie. En dan wilde ze meteen vragen of het klopte dat je los van huis of studie, je kleinkinderen een maximumbedrag van € 2.418 mocht schenken dit jaar. Dat deed haar beste vriendin namelijk. Het leek Cathrien een mooi bedrag voor de nog jongere kleinkinderen.